Sentence alignment for gv-eng-20141001-492074.xml (html) - gv-fas-20141002-4024.xml (html)

#engfas
1Cute Cat Theory in Action: Despite Drought, Iranian Users Take the Ice Bucket Challengeایرانی‌ها به جای حل مشکلات، بیشتر به فکر لایک گرفتن هستند!
2An Iranian Facebook users in Tehran does the ALS Ice Bucket challenge, even though Iranians cannot donate to the charity because of sanctions.یک کاربر ایرانی فیسبوک در حال انجام چالش سطل آب یخ. هرچند به علت تحریم‌های موجود، ایرانیان قادر به کمک مالی به این فعالیت خیریه نیستند.
3The original version of this post appeared on the Masters of Media blog at the University of Amsterdam.پدیده مجازی که در شبکه‌های اجتماعی با نام «چالش سطل آب یخ» شناخته می‌شود تبدیل به حرکتی بین‌المللی شده است.
4The social media phenomenon known as the ALS ice bucket challenge has indeed become global.از چند هفته قبل این چالش راه خود را به کشور ایران نیز، باز کرده است.
5As of a few weeks ago, it made its way the Islamic Republic of Iran, a country under such strict western sanctions that donating money to the US-based ALS foundation is against international and US law.اما جمهوری اسلامی تحت تحریم‌های مالی غرب قرار دارد و ارسال کمک‌های مالی از داخل این کشور به خیریه مرتبط با بیماری «ای. ال.
6اس» که در آمریکا قرار دارد بر اساس قوانین آمریکا ممکن نیست.
7اما علی‌رغم این تحریم‌ها که هدف اصلی این چالش (یعنی کمک مالی به انجمن خیریه برای انجام تحقیقات بیشتر در مورد بیماری ذکر شده) را بی‌اثر کرده و درحالیکه کشور ایران در شرایط بحرانی کمبود آب قرار گرفته، ایرانیان زیادی با ریختن آب یخ بر روی سرشان در این چالش شرکت کرده و ویدئوهای مربوط به آن را در صفحه‌های فیسبوک خود منتشر کرده‌اند.
8اما اين رفتار کاربران ايرانی تأييدی است بر نظريه اتان زوکرمن (نظریه‌ای تحت عنوان CUTE CAT THEORY) که بر اساس آن ايرانی‌هايی که چالش سطل آب يخ ذهن‌شان را به خود مشغول کرده بيشتر به دنبال دريافت «لايک» و توجهی هستند که از اين طريق در ميان دوستان‌شان جلب خواهند کرد تا -برای مثال- مشکلات ملموس کشور خود‪‬، از قبيل کمبود آب در استان اصفهان.
9Yet countless Iranians, despite the sanctions barrier which nullified the purpose of the challenge, and the nation's extreme water shortages, went ahead and poured ice water on their heads and posted these videos on their Facebook accounts.مشاهده ایرانیانی که خود را در آب یخ غوطه‌ور می‌کنند نشان می‌دهد که تئوری زوکرمن حتی در کشورهای تحت سرکوبی مثل ایران نیز به طرز واضحی جاری است.
10As a whole, the Internet has made it possible for us to engage in greater connectedness, collective action, and free expression (depending on where we live in the world.)به صورت کلی، اینترنت امکان برقراری ارتباطات گسترده‌تر، فعالیت‌های گروهی و آزادی بیان را (بر اساس مکانی که در آن زندگی می‌کنیم) به ما می‌دهد.
11I choose who I friend and what I like on Facebook, and I choose who I follow on Twitter.ما خودمان دوستانمان و مطالبی را که دوست داریم در فیسبوک انتخاب می‌کنیم و افرادی که ما را در توئیتر پیگیری می‌کنند را نیز خودمان برمی‌گزینیم.
12But how do we dig through all of this content to find what is relevant?اما چگونه می‌توانیم این همه محتوی را برای آنچه به دنبالش هستیم زیر و رو کنیم؟
13Image by Stallio via Flickr.Image by Stallio via Flickr.
14(CC BY-SA 2.0)(CC BY-SA 2.0)
15The list of networks we can subscribe to at times seems endless.فهرست شبکه‌هايی که احتمالاً هر کدام از ما در آنها عضويت داريم گاه انتها ندارد.
16فيس‌بوک هست و توئيتر و تامبلر و بعد از اينها هم صفحه‌ها و فهرست‌هايی که روی خودِ شبکه‌های اجتماعی وجود دارد، اينها را به فيد‌های خبری و خط زمان‌های متعدد درون اين شبکه‌ها اضافه کنيد و در نهايت با حجم انبوهی از اطلاعات مواجه خواهيد بود.
17There is Facebook, Twitter, Tumblr, then selected pages and lists on these social networks as well as their news feeds, and timelines.از آن سو، نقطه‌های مختلف اتصال در اين شبکه‌ بزرگ يکايکِ ما را به گوشه‌های بی‌پايان ارتباطات روانه‌ می‌کنند و در برابر داده‌های جديد قرار می‌دهند.
18The various nodes of connection seem invariably to open new pathways to new kinds of information.اما چطور بايد اطلاعات مورد نظر را در چنين محيطی غربال و هضم کرد؟
19But how does one digest and filter out what's relevant in this scenario?آيا تخصص لازم را داريم که تميز دهيم کدام گزارش يا مقاله يا مطلب مرتبط‌‌ترين مورد به زندگی،‌ کار و مطالعات‌مان است؟
20Do we have the right expertise to know which news story or post is the most relevant to our lives, work, and studies? Information overload is a struggle I deal with everyday, as I amass countless tabs throughout my day of things I should read, but often don't have the time for.اشباع اطلاعاتی يکی از چالش‌هايی است که ما هر روزه با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم و همين‌طور که از صبح تا شب چندين و چند نشانی و پيوند اينترنتی را ذخيره می‌کنیم که سر فرصت به آنها نگاهی بيندازیم، اغلب آنچه در عمل اتفاق می‌افتد اين است که وقت کافی برای مطالعه اين همه مطلب پيدا نمی‌کنیم.
21In Rewire, media studies scholar (and Global Voices co-founder) Ethan Zuckerman suggests that the challenge before us has less to do with access to information and more to do with “paying attention. ”: He continues: “That challenge is made all the more difficult by our deeply ingrained tendency to pay disproportionate attention to phenomena that unfold nearby and directly affect ourselves, our friends, and our families.”نظريه زوکرمن (که یکی از موسسان صداهای جهانی نیز می‌باشد.) در «باز وصل» بر اين اصل استوار است که در دنيای ديجيتال و چندمليتی امروزِ ما، بيش از هر زمانی از طريق اينترنت با فرهنگ‌ها و کشورهای ديگر در ارتباط هستيم، اما چه بسا دانسته‌های ما درباره اين موارد همچنان در سطح پيش از آغاز به کار شبکه جهانی اينترنت و دسترسی ما به اين ميزان اطلاعات باقی مانده‌ است.
22Zuckerman's thesis in Rewire rests on the notion that in our digital cosmopolitan world, we might be as connected as ever to different cultures and countries through the Internet, but our knowledge of far away places and issues might still remain at the same level as before the World Wide Web connected us to all of this information.به ديگر سخن، شايد فيد‌های فيس‌بوک و توئيتر ما را با مسائلی آشنا می‌کنند که به طور معمول از آنها باخبر نمی‌شديم، اما در اغلب موارد هم مطالبی را در دنيای اطلاعات دنبال می‌کنيم که برای‌مان در چارچوب شخصی و به‌روزگردانی‌های مطالب صفحه‌های دوستان نزديک‌مان در شبکه‌های اجتماعی جالب توجه می‌شوند. در مرکز اين دسترسی ناهمگن به اطلاعات نيز خودِ ابزار نوين اطلاعات قرار گرفته‌اند.
23That is, we might have Facebook and Twitter feeds to help us connect with things, and be informed on topics we normally wouldn't be exposed to, but we often find ourselves following things that are naturally interesting to us within our localities, and the updates of our close friends.اینگونه است که یک ایرانی ممکن است چیزهایی که به صورت طبیعی برایش جذاب است را به پیگیری بحران کم‌آبی در استانی دیگر از کشورش ترجیح دهد. در گذشته هر سرزنشی داشتيم متوجه منابع سنتیِ رسانه‌های جمعی بود: از «سی ان ان» و «نيويورک تايمز» که انتخاب اطلاعات با آنها بود.
24همچنين دولت‌های خودکامه را به باد انتقاد می‌گرفتيم که روزنامه‌ها و گزارش‌های راديو و تلويزيونی را در کف خود گرفته‌اند و مديريت می‌کنند.
25Thus, an Iranian might prefer to follow his friend's ice bucket video than to contemplate the growing water crisis a few provinces away.اما اينک، شرکت‌هايی که پشت سر اين بستر‌های نرم‌افزاری مورد استفاده ما ايستاده‌اند در کانون تلقی ما از کنترل جريان اطلاعات واقع شده‌اند.
26One culprit at the centre of this milieu may be the tools themselves.گروهی از متخصصان با اعتقاد به نظریه «برابری تکنولوژی با قدرت» ظهور اینترنت را تحسین کرده‌اند.
27That is, we used to blame the traditional sources of mass media, such as CNN, BBC, and the New York Times for the selection of information, or scrutinized authoritarian governments for their control over newspapers, and broadcast reporting.این ایده از بعضی جهات درست است. در حالی که ما برای دسترسی به اطلاعات به مراکز رسانه‌‌ای سنتی بسنده نمی‌کنيم، شيوه استخراج اطلاعات‌مان امروزه در اختيار همان ابزاری است که برای مشاهده اين گردش آزاد اطلاعات از آنها استفاده می‌کنيم.
28But now, the companies behind the platforms we use are central to our current notions of information control.آن ابزار نيز در کنترل و تحت نفوذ شرکت‌هايی هستند که مالکان چنين ابزار‌های اطلاع رسانی به شمار می‌روند.
29While we don't rely on the traditional media centres to access information, how we extract information is often at the whim of the tools we use to see this free flowing information.و با ذکر اين نکته بار ديگر به نوشته‌های «لارنس لِسيگ» در کتاب سال ۱۹۹۹ وی رجوع می‌کنيم که با عنوان «کُد نسخه-۲» منتشر شد. در اين کتاب لسيگ می‌نويسد «کُد در عمل همان قانون است. »
30Indeed, the algorithms that filter the content in the programs and applications such as Facebook and Twitter shape much of our online transactions.البته الگوريتم‌هايی که وظيفه غربال کردن محتوای فيس‌بوک و توئيتر را دارند بخش زيادی از تعاملات اينترنتی ما را شکل می‌دهند.
31The code inherent in Facebook and Twitter are responsible for how we digest information.واقعيت آن است که کُد فيس‌بوک و توئيتر مسئول چگونگی هضم اطلاعات توسط ما است.
32The impact of this has been so far-reaching that Facebook has invested resources in understanding how information presented to us can manipulate our emotions.تأثير اين مقوله چنان زياد است که فيس‌بوک منابع قابل‌ توجهی را به درک ابعاد اين مسئله اختصاص داده که بررسی کند اطلاعات ارائه شده به ما چه تأثيری بر احساسات و عواطف‌مان دارند.
33The rise of the Internet has been hailed by others as a popular ideology that equates technology with empowerment. In some regards this is true.برای نمونه کشوری مانند ايران را در نظر بگيريد؛ پيش از اينترنت، ايرانيان اغلب به روزنامه‌های دولتی، راديو‌ها و بعضی مواقع حتی ديش‌های غيرقانونی ماهواره‌‌ای و کانال‌های غربی بسنده‌ می‌کردند.
34Take Iran, for example. Prior to the Internet, Iranians often relied on state controlled newspapers, radios and sometimes even illegal satellite dishes broadcasting western channels.فارغ از منشأ غربی يا دولتی اين اطلاعات، مردم به آنها رجوع می‌کردند، اطلاعات رايگان نبود و تحت کنترل مراجع خاصی قرار داشت.
35Regardless of the western, or state origins of the information, it was not free, and under the control of certain authorities.به رغم فيلتر‌، فناوری عبور از سانسور در سرتاسر کشور قابل دسترس است و ايرانيان جمعيتی بزرگ از شبکه فيس‌بوک را تشکيل میٰ‌دهند.
36Despite filtering, circumvention technology is ubiquitous in Iran, and Iranians make up one of the biggest populations of Facebook users globally, with an ever growing number of Twitter users adding to the mix (Iran's Minister of Culture places the number of Iranians on Facebook at 4 million users).در همين حال شمار کاربران ايرانی توئيتر نيز رو به افزايش است (وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی تعداد کاربران ايرانی فيس بوک را «۴ ميليون نفر» برآورد کرده است). يادآوری اين نکته نيز حائز اهميت است که به رغم سرعت پايين اينترنت در ايران، اين کشور بخش مهمی از پژوهش حاضر درباره روند مبادلات جهانی اطلاعات را تشکيل می‌دهد.
37That is to say, despite slower Internet speeds, Iran is part and parcel of this case study of global online information interactions.حالا اين سؤال مهم مطرح می‌شود که ما در اين ميانه چه می‌کنيم. ما به اين دريای اطلاعات دسترسی داريم با اين قيد که چگونگی دسترسی‌مان به آن در کنترل شرکت‌ها قرار دارد.
38Ultimately, what we see across platforms and countries with significant proportions of active Internet users, is that just as the Internet has the ability to create this new paradigm of control within a framework of ubiquitous access, it also has the ability to generate conversations that question these systems.متأسفانه اين يادداشت مجال توضيح بيشتر در اين باره را ندارد اما يک نکته هست که می‌توان به آن اشاره کرد: همان‌طور که اينترنت نشان‌ داده که توانايی خلق اُلگوی جديدی برای اِعمال کنترل از طريق ارائه دسترسی همگانی به اطلاعات را داشته، خودِ شبکه جهانی نيز خواهد توانست گفت‌و‌گو‌هايی را ايجاد کند که چنين سيستم‌هايی را به پرسش می‌گيرند.
39The conversation around how the Internet is governed, and the role of corporations in shaping this world is an important one that affects our human right to unfettered, and free flowing information as global citizens.مکالمه پيرامون چگونگی مديريت اينترنت و نقش شرکت‌ها در شکل دادن به اين دنيای سايبری اهميت داشته و بر حق ما به عنوان شهروندان جهان در دسترسی به اطلاعات آزاد و نامحدود تأثير دارد.
40Indeed, the problems inherent in the code of Facebook and Twitter in breaking relevant news have been covered by major media including the Guardian, and CBC, and have been shared on Facebook and Twitter accounts.البته هم اينک نيز مشکلات موجود درباره کُد فيس‌بوک و توئيتر، و نقش آنها در انتشار اخبار، در رسانه‌های خبری مطرح مانند «گاردين» و «سی بی سی» بازتاب يافته و توسط کاربر‌های فيس‌بوک و توئيتر منتشر شده است.
41What's left for us to do is recognize the importance of these new forms of control in our new information age, and keep this conversation alive, constantly questioning how this increasingly important realm of the Internet is governed.آنچه همچنان برای ما فرض باقی می‌ماند شناخت اهميت اَشکال نوين کنترل در عصر اطلاعات است، و نيز زنده نگاه داشتن اين بحث، و تداوم پرسشگری درباره چگونگی مديريت اين بخش مهم اينترنت.