Sentence alignment for gv-ita-20151006-96784.xml (html) - gv-nld-20151005-20080.xml (html)

#itanld
1A miglia dal riposo: voci dal confine Serbo-CroatoNog mijlenver te gaan voordat ze rusten: verhalen van de Servisch-Kroatische grensovergang
2Foto: Marcelo Baglia.FOTO: Marcelo Baglia.
3Usata dietro permesso.Met toestemming gebruikt.
4A pochi chilometri da Sid, una piccola città Serba di confine, un sentiero malmesso che passa attraverso campi di grano e di rapa funge da passaggio per decine di migliaia di donne, uomini e bambini in cerca di un rifugio e di una vita migliore.Enkele kilometers van Sid, een kleine stad aan de Servische grens, doet een aardeweg door maïs-en rapenvelden dienst als doorgang voor tienduizenden vrouwen, mannen en kinderen die op zoek zijn naar een toevluchtsoord en een leven met meer mogelijkheden.
5La frontiera non ufficiale che separa la Serbia e la Croazia è circondata dal verde, ci sono campi assolati e in lontananza è possibile scorgere frutteti di mele; in quei luoghi è possibile respirare una calma che porta temporaneamente tregua a coloro i quali sono stati lungo la strada per settimane, o anche mesi.De onofficiële grensovergang tussen Servië en Kroatië wordt omringd door zonovergoten, grasgroene velden met appelboomgaarden in de verte en een rust die een tijdelijke adempauze brengt voor hen die al weken of maanden onderweg zijn.
6Per un momento, i viaggiatori possono mettere da parte il pensiero della minaccia lungo le frontiere militarizzate e i ricordi delle condizioni disumane; lungo la strada si fermano per bere sidro di mele appena pressato dall'agricoltore locale, si trattengono giusto il tempo di inviare un messaggio ai propri cari e riposare quel tanto che basta per continuare il viaggio.Eventjes slagen de reizigers erin om de dreigende aanblik van grenzen vol militairen en de recente herinnering aan mensonterende omstandigheden onderweg opzij te zetten als ze stoppen om vers geperst appelsap, uitgedeeld door een lokale boer, te drinken, te babbelen en te rusten voordat ze hun weg vervolgen.
7Ci sono genitori che portano in braccio o sui fianchi bambini piccoli e sulle loro schiene zaini che contengono beni, recuperati in fretta, delle loro vite interrotte.Ouders dragen kleine kinderen in hun armen, peuters op hun heup en rugzakken op hun rug die bezittingen bevatten die uit hun verstoorde leven in veiligheid gebracht werden.
8Narin, un'insegnante di Mosul, esita insieme al suo gruppo di sopravvissuti-Curdi e Yazidi Iraqeni-quando si avvicina alla solitaria macchina della polizia di frontiera stazionata nel punto in cui un campo di grano Serbo diventa, a pochi metri di distanza, un campo di grano Croato.Narin, een leerkracht uit Mosoel, aarzelt als zij en haar groep overlevenden, Iraakse Jezidi's en Koerden, de enige grenspolitiewagen naderen die geparkeerd staat op het punt waar een maïsveld in Servië enkele meters verder een maïsveld in Kroatië wordt.
9“Ogni passo in avanti dall'Iraq, dal massacro della nostra gente e da quelli che abbiamo lasciato dietro noi, è stato molto difficile” dice, “Tutto questo sembra così normale, abbiamo dimenticato cosa significhi sentirsi salvi.”“Elke stap verder weg van Irak, van de uitroeiing van onze mensen en hen die we achterlieten, is zo moeilijk geweest,” zegt ze. “Dit lijkt te gemakkelijk - we zijn vergeten hoe het is om ons veilig te voelen.”
10Fatima, incinta con i suoi tre bambini, arriva esausta. Ma, nonostante il caldo, la polvere e il lungo viaggio, racconta i momenti passati in famiglia a fare escursioni nel villaggio dei suoi genitori in Siria.Fatima, zwanger van haar derde kind, komt uitgeput aan, maar ondanks de hitte, het stof en de afstand haalt ze herinneringen op over familie-uitstapjes naar het dorp van haar ouders in Syrië.
11Mahammed Ali, suo figlio di tre anni, corre avanti.Mohammed Ali, haar driejarige zoon, rent voorop.
12Indossa flip-flop, pantaloni corti e una maglia over-size. Porta con sé un unicorno blu datogli dai volontari in un altro punto di frontiera.Hij draagt slippers, een korte broek en een te groot hemd en trekt een overdreven opgevulde blauwe eenhoorn achter zich aan die vrijwilligers bij een andere grensovergang hem gaven.
13“Non lo lascia mai.“Hij laat de eenhoorn nooit los,” zegt Fatima.
14” racconta Fatima, “Gli dà da mangiare, dorme vicino a lui e gli racconta storie sul nostro viaggio.”“Hij geeft hem te eten, slaapt naast hem en vertelt hem verhalen over onze tocht.”
15Mahmoud, uno studente Palestinese di Yarmouk, un campo profughi di Damasco, tenendo la mano di suo nipote dice: “Questo è il nostro destino.Mahmoud, een Palestijnse student uit het vluchtelingenkamp Jarmoek in Damascus, zegt terwijl hij de hand van zijn neefje vasthoudt: “Dit is ons lot.
16Stiamo vivendo quello che i nostri nonni e i nostri genitori hanno provato.We ervaren nu wat onze grootouders en ouders ervoeren.
17Con ogni generazione, con ogni esilio, siamo portati sempre più lontano da casa.”Maar in elke generatie, bij elke ballingschap worden we verder van huis verspreidt”.
18Più tardi, durante le sette ore trascorse al caldo ad aspettare che i nomi fossero registrati dalla relativamente simpatica polizia di frontiera Croata, Mahmoud canta canzoni di perdite, lotte e amore a coloro che siedono vicino a lui.Later, gedurende de zeven uren die ze al wachtend in de hitte moeten doorbrengen om hun naam te laten registreren door de tamelijk sympathieke Kroatische grenspolitie, zingt Mahmoud liederen over verlies, strijd en liefde voor hen die rond hem zitten.
19All'alba arrivano gli autobus portando con loro un flusso continuo di persone che cercano rifugio da guerre e conflitti, persecuzioni e generale precarietà.De bussen beginnen vanaf zonsopgang te arriveren en brengen een onafgebroken stroom vluchtelingen mee uit allerlei omstandigheden, waaronder oorlog en conflictsituaties, vervolging en algemene onzekerheid.
20Una costante visibile in tutti loro è il senso di dislocamento e spesso di vulnerabilità, espresso a parole, domande e richieste di rassicurazione, ma anche con spalle contratte e respiri profondi carichi del dolore del passato-sia distante che recente-riportato a galla.Een constante onder hen allen is echter het gevoel van verwarring en vaak kwetsbaarheid uitgedrukt in vragen en verzoeken om gerustgesteld te worden, in gespannen schouders en een beklemmende ademhaling als pijnlijke herinneringen aan het verleden - zowel veraf als recent - opgehaald worden.
21Kamaal e Sabiha, una coppia curda di mezza età di Mosul, è accompagnata dal cugino, il distinto Jamaal, che lotta lungo la strada sterrata con le stampelle.Kamaal en Sabiha, een Koerdisch koppel van middelbare leeftijd uit Mosoel worden vergezeld door hun neef, de eerbiedwaardige Jamaal, die zich op krukken op de onverharde weg een weg baant.
22Kamaal era in ospedale a causa di un attacco di cuore quando Mosul è stata presa dall'ISIS più di un anno fa.Kamaal verbleef in het ziekenhuis waar hij, meer dan een jaar geleden, van een hartinfarct herstelde toen Mosoel ingenomen werd door ISIS.
23Appena avuta la notizia, lui, Sabiha e il figlio maggiore si sono precipitati a casa per ritrovarla, però, saccheggiata con i quattro figli più giovani scomparsi, inclusa la figlia tredicenne.Hij, Sabiha en hun oudste zoon haastten zich naar huis, maar dit bleek geplunderd te zijn en hun vier kinderen, allen tieners, waren verdwenen met inbegrip van hun dertienjarige dochter.
24Sono stati in Iraq per cercarli oltre un anno prima di andarsene, con la speranza che le loro ricerche possano essere più efficaci all'estero.Bijna een jaar bleven ze in Irak naar hen zoeken voordat ze vertrokken, in de hoop dat hun zoektocht doeltreffender zal zijn vanuit het buitenland.
25Mentre camminiamo Sabiha inizia a piangere.Terwijl we wandelen, begint Sabiha te wenen.
26Suo marito la cinge con le braccia, le loro spalle hanno un sussulto.Haar man legt, zelf met schokkende schouders, zijn armen om haar heen.
27Più tardi attraversano il confine mano nella mano, Jamaal zoppica di fianco a loro.Later gaan ze arm in arm de grens over, Jamaal hinkt naast hen mee.
28I giovani, gli anziani, quelli in sedie a rotelle portati da amici e familiari, i feriti, le famiglie, i viaggiatori solitari, le giovani coppie mano nella mano scendono dai bus in una una tranquilla città di confine in Serbia e percorrono i pochi chilometri rimanenti a piedi, verso un'altra tranquilla città di confine in Croazia.Jongeren, ouderen, mensen in rolstoelen voortgeduwd door vrienden en familie, gewonden, gezinnen, mensen die alleen reizen, jonge stelletjes die elkaars hand vasthouden stappen in een rustige grensstad in Servië uit de bus en gaan de volgende paar kilometer te voet naar een andere rustige grensstad in Kroatië.
29Lì, nel degradante ed estenuante caos della stazione ferroviaria esposta alle intemperie di Tovarnik, in un vicino campo di volontari dove poter riposare, meglio organizzato e accogliente, o in un campo organizzato recentemente dal governo aspetteranno per molti giorni un trasporto che finalmente li porterà un passo più vicino alla loro destinazione-alle famiglie ricongiunte, amici o supporto virtuale che aspettano alcuni di loro.Daar zullen ze veel dagen op transport wachten in de vernederende, vermoeiende chaos van het aan het weer blootgestelde treinstation Tovarnik, het ernaast liggende, beter georganiseerde, gastvrije kamp dat door vrijwilligers geleid wordt of in een onlangs opgericht kamp dat door de regering geleid wordt. Transport dat hen hopelijk een stap dichter bij hun uiteindelijke bestemming zal brengen - en naar de verspreide familie, vrienden of ondersteuningsnetwerken die sommigen van hen daar opwachten.
30Più tardi, assieme alla notte che cala arrivano le voci preoccupate e piene di dubbi.Later, als de nacht valt, drukken de vluchtelingen hun twijfel uit.
31Il percorso è confuso se non per la presenza di molti volontari, e quelli che ancora camminano cercano rassicurazioni riguardo l'area in cui sono, vogliono avere la sicurezza che non ci siano mine, che non saranno detenuti, che non incontreranno la brutalità della polizia, così come quelli che sono stati bloccati a Horgos e Roszke al confine Ungherese.Het pad is niet gemarkeerd behalve door de aanwezigheid van een handvol vrijwilligers en de vluchtelingen zoeken geruststelling dat het pad en de omgeving ervan werkelijk vrijgemaakt werd van landmijnen, dat ze niet gearresteerd zullen worden, dat ze geen politiegeweld zullen ervaren, verhalen die doorgesijpeld zijn van hen die gestrand waren in Horgos en Roszke aan de Hongaarse grens.
32Sotto uno straordinario cielo stellato notturno, Khalid, un Circasso di 77 anni, bisnonno, di Quneitra accompagnato da tutta la sua famiglia, cammina con un bastone da passeggio e una grossa borsa in spalla e rifiuta educatamente i nostri aiuti.Onder een indrukwekkende, nachtelijke hemel vol sterren, loopt Khalid, een Circassische 77-jarige overgrootvader uit Quneitra vergezeld door zijn uitgebreide familie, met een wandelstok en weigert beleefd onze hulp met de grote zak die hij op zijn rug draagt.
33“Continuate a credere in voi stessi e negli altri” dice ai compagni di viaggio, “siamo forti e fronteggeremo qualunque cosa passerà sul nostro cammino così come abbiamo fronteggiato tutto fino a ora.”“Blijf jezelf en elkaar vertrouwen,” adviseert hij medereizigers. “We zijn sterk en zullen het hoofd bieden aan om het even welke moeilijkheden die ons nog te wachten staan zoals we alles op deze tocht tegemoet traden.”
34Un gruppo di donne dell'Eritrea e un uomo del Congo condividono tra loro una borsa di arance.Een groep vrouwen van Eritrea en een eenzame reiziger uit Congo delen onderling een zak sinaasappelen.
35“Abbiamo viaggiato per molto tempo, siamo abituati alle difficoltà del viaggio e a camminare per chilometri” dice Mariam, una ragazza di 22 anni studentessa di infermieristica , “Siamo giovani e forti ma è molto difficile vedere quanto questi bambini stiano soffrendo.”“We hebben al een langere weg afgelegd en zijn de ontberingen tijdens het reizen en de lange afstanden meer gewoon,” zegt Mariam, een 22-jarige studente verpleging.
36Un ragazzino Iraqeno supplica il padre, che sta già portando in braccio il fratello minore e i loro bagagli, di essere portato in braccio.“Wij zijn jong en sterk, maar het is zo moeilijk om te zien hoe al deze kinderen lijden.”
37I suoi piedi, come quelli di molti altri, hanno vesciche e tagli, ogni passo per lui è pieno di dolore. Singhiozza, implora e poi piange in silenzio, ma suo padre in segno di scusa lo invita a continuare a camminare.Een jonge Iraakse jongen smeekt zijn vader, die al zijn jongere broertje en hun bagage draagt, om hem te dragen. zijn voeten, zoals van vele anderen, staan vol blaren en zijn ontveld, elke stap is pijnlijk.
38Sul volto dell'uomo la preoccupazione è visibile, preoccupazione che il confine possa essere chiuso, lasciando lui e i suoi figli bloccati.Hij snikt en smeekt en weent dan stilletjes als zijn vader hem verontschuldigend verder trekt, bezorgd dat de grens zou sluiten waardoor ze daar zouden stranden.
39Portiamo il ragazzo in una tenda per medicarlo immediatamente con bende ai piedi e vestiti nuovi da indossare.We brengen de jongen naar de verpleegpost en haastig verzorgen en verbinden we zijn voeten.
40Poi la famiglia riprende il cammino nella notte.Daarna zetten ze hun tocht in de nacht verder.
41Zaynab e Mustafa, due bambini in sedia a rotelle, sono portati attraverso i campi con i loro familiari in un furgone di volontari.Zaynab en Mustafa, twee kinderen in een rolstoel, worden met hun gezin door de velden vervoerd in een vrijwilligersbestelwagen.
42La madre di Mustafa racconta delle difficoltà che hanno dovuto superare nella settimana appena trascorsa.Mustafa's moeder praat over de moeilijkheden waarmee ze de voorbije weken geconfronteerd werden.
43Il gommone sovraccarico, con cui hanno dovuto attraversa il Mar Egeo da Lesvos, ha iniziato ad affondare e per mantenerlo a galla negli ultimi chilometri prima di arrivare a terra hanno dovuto disfarsi di qualunque bene in loro possesso.De overladen opblaasboot waarin ze de Egeïsche Zee overstaken naar Lesbos, begon te zinken en om de boot drijvend te houden voor de laatste paar honderd meter tot aan de kust, moesten ze alle overtollige gewicht kwijtraken door hun bezittingen overboord te gooien.
44La donna ha dovuto faticare per convincere gli altri che erano con lei a non disfarsi della sedia del figlio.Ze moest hun medepassagiers overtuigen om een uitzondering te maken voor Mustafa's zware rolstoel.
45Dormire per strada e in campi temporanei rende impossibile tenere il figlio pulito.Door op straat en in tijdelijke kampen te slapen is het onmogelijk om Mustafa netjes te houden.
46“Mi sembra di fallire con lui.“Ik voel me alsof ik bij hem in gebreke blijf,” zegt ze.
47” dice, “Non posso cambiargli gli abiti e non posso fargli fare il bagno con regolarità, e lui si sente in imbarazzo quando devo farlo in assenza di privacy.”“Ik kan hem niet regelmatig verversen of wassen en hij voelt zich in verlegenheid gebracht wanneer ik dit moet doen zonder privacy.”
48Rima, una giovane studentessa di giurisprudenza di Aleppo, madre, accompagna Hiba, una bambina di 8 anni, rimasta orfana.De Syrische Rima, een jonge rechtenstudente uit Aleppo en zelf moeder, vergezelt de 8-jarige Hiba, die onlangs wees geworden is.
49Alcuni famigliari di Hiba vivono in Svezia e la stanno aspettando.Hiba's overige familie woont in Zweden en verwachten haar.
50La bambina guarda attorno a lei, con gli occhi spalancati, le centinaia di persone che camminano attraverso i campi.Zij kijkt verbaasd rondom zich naar de honderden mensen die samen met hen door de velden stappen.
51Le stelle sopra loro e lo spicchio di luna crescente sono insufficienti a rischiarare il cammino, così le persone si affidano alle luci dei cellulari per stare insieme come una famiglia e camminare, esausti dal viaggio e dalle centinaia di chilometri che molti di loro hanno fatto a piedi.De sterren en de dunne halve maan zijn onvoldoende om het pad te verlichten en de wandelaars vertrouwen op de oplichtende schermen van de mobiele telefoons om hen te helpen bij elkaar te blijven als sommige gezinsleden vertragen, uitgeput van hun reis en de vele honderden kilometers die velen van hen reeds te voet afgelegd hebben.
52Per tanti di quelli che oltrepassano il confine, il viaggio è tutt'altro che finito. Sono consapevoli dei confini messi in sicurezza da attraversare, delle umilianti condizioni che devono ancora sopportare.Voor velen die de overtocht maken, is de dag nog helemaal niet voorbij en ze zijn zich bewust van de zwaar beveiligde grenzen die nog moeten overgestoken worden, de vernederende omstandigheden die ze nog moeten doorstaan.
53Ma la resistenza, il coraggio e la forza di quelli che cercano rifugio è incommensurabile. Così loro camminano attraverso i campi, per le strade e lungo le frontiere che li porteranno verso la speranza di ricostruire una vita dignitosa.Maar de veerkracht, moed en kracht van de vluchtelingen is onmeetbaar, zoals ze door deze velden stappen, over de wegen en de grenzen die hen naar de fel verhoopte mogelijkheden brengen waardoor ze opnieuw een waardig bestaan kunnen opbouwen.
54Caoimhe Butterly è un'organizzatrice Irlandese, laureata attivista per i diritti dei migranti.Caoimhe Butterly is een Ierse organisator, activiste voor migrantenrechten en studeert een post-graduaat.
55Ha trascorso quattordici anni lavorando con movimenti sociali e comunità che sviluppano progetti nel Sud-America, nel mondo Arabo e in molte altre parti del mondo.Ze heeft veertien jaar gewerkt bij sociale bewegingen en gemeenschapsontwikkelingsprojecten in Latijns-Amerika, de Arabische wereld en op andere plaatsen.