Sentence alignment for gv-nld-20100910-8112.xml (html) - gv-spa-20100907-37575.xml (html)

#nldspa
1Rusland: Ooggetuigenverslag van overlevende gijzeling BeslanRusia: Relato de una sobreviviente del ataque al colegio de Beslan
2Eerste herdenking van de tragedie in Beslan, 2005.El primer aniversario de la tragedia de Beslan, 2005.
3Foto van Natasha MozgovayaFoto de Natasha Mozgovaya
4Agunda Vataeva (LJ-gebruiker agunya) was op 1 september 2004 een 13-jarig meisje dat aan haar negende schooljaar zou beginnen. Dat was ook de dag waarop ze, samen met haar moeder en meer dan 1.100 anderen, werd gegijzeld in School #1 in de stad Beslan in Noord-Ossetië.Agunda Vataeva (usuaria agunya de LiveJournal) tenía 13 años y estaba a punto de comenzar sus clases de noveno grado el 1 de setiembre de 2004, día en que ella, su madre y más de otras 1,100 personas fueron tomadas como rehenes en el Colegio #1 en la ciudad de Beslan en Osetia del Norte.
5Ze overleefde de drie dagen durende gijzeling.Sobrevivió al asedio de tres días.
6Haar moeder, een onderwijzeres, overleefde het niet.Su madre, una profesora, no sobrevivió.
7Onder de 334 gijzelaars die zes jaar geleden omkwamen, waren 186 kinderen.De los 334 rehenes que perdieron la vida hace seis años, 186 eran niños.
8Agunda is nu een 19-jarige studente.Agunda es ahora una estudiante de 19 años.
9De afgelopen drie dagen heeft ze op haar blogs op LiveJournal en Radio Echo of Moscow [ru - alle links] in drie afleveringen haar herinneringen aan 1 t/m 3 september 2004 gepubliceerd.En los últimos tres días, ha publicado tres entregas con sus recuerdos (RUS) del 1 al 3 de setiembre de 2004, en sus blogs de LiveJournal y Radio Eco de Moscú.
10In de inleiding van haar eerste artikel schrijft ze:Escribe en la introducción de su primer post:
11In het ziekenhuis begon ik, meteen nadat ik een notebook had gekregen, op te schrijven wat ik me herinnerde van die drie dagen die ik als gijzelaar doorbracht.Mientras estaba en el hospital, justo después de recibir una notebook [computadora], empecé a escribir lo que recordaba de esos tres días que pasé como rehén.
12Zes jaar later wil ik mijn aantekeningen van toen [toen alles nog vers in mijn geheugen lag] graag publiceren. […]Seis años después, me gustaría publicar las notas que escribí entonces, [cuando los recuerdos todavía estaban frescos]. […]
13Haar verslag van 1 september op het blog Echo of Moscow is tot nu toe 7.554 keer bekeken en er zijn 55 reacties geplaatst.En el blog de Eco de Moscú, este 1 de setiembre, su entrada ha sido vista 7,554 veces y ha generado 55 comentarios hasta ahora.
14Agunda begint haar verhaal met een beschrijving van de feestelijke, maar verder heel gewone ochtend op een warme en heel zonnige dag, ze beschrijft hoe ze met haar moeder naar school liep, hoe de laatste hand werd gelegd aan de voorbereidingen voor het inluiden van het nieuwe schooljaar en hoe ze met haar vriendinnen stond te kletsen - toen ze plotseling schoten hoorde:Agunda empieza su relato con la descripción de una mañana festiva aunque ordinaria, calurosa y muy soleada, su recorrido a pie al colegio con su madre, las preparaciones finales para la bienvenida al nuevo año escolar, y su charla casual con sus amigos -que fue repentinamente interrumpida por los tiros:
15[…] Ik draaide me om en zag drie jongens naar de uitgang rennen, met achter hen een man in uniform en met een volle zwarte baard.[…] Me voltée y vi a tres chicos corriendo hacia la salida, y detrás de ellos a un hombre con traje de faena y con una gruesa barba negra.
16Hij rende achter de jongens aan en schoot in de lucht.Corría detrás de los chicos y disparaba al aire.
17Ik dacht: “Iemand haalt hier een hele slechte grap uit, dit moet een grap zijn of misschien gewoon weer een oefening.”Pensé: “Alguien está haciendo una mala broma, debe ser una travesura o quizá otro ejercicio”.
18Maar die gedachten verdwenen al snel toen er ineens van alle kanten werd geschoten en we gedwongen werden in de richting van het ketelhuis te lopen.Esas ideas desaparecieron en cuanto el tiroteos empezó por todos lados y empezaron a empujarnos hacia el cuarto de calderas.
19We stonden allemaal opeengepakt.Estábamos acurrucados juntos.
20Vertrapte bloemen, schoenen en tassen lagen verspreid over het asfalt. […]Flores pisoteadas, zapatos y mochilas estaban desparramados en el asfalto. […]
21Agunda en een paar van haar goede vriendinnen werden opgesloten in de gymzaal, samen met honderden andere gijzelaars:Agunda y dos de sus amigos más cercanos se encontraron atrapados en el gimnasio del colegio, junto con cientos de otros rehenes:
22[…] Mensen waren in paniek, we waren hysterisch.[…] La gente estaba en pánico, estábamos histéricas.
23Om ons stil te krijgen, haalden ze een man naar voren en dreigden ze hem te doden als we niet stil zouden zijn.Para callarnos, hicieron que un hombre se levantara y amenzaron con matarlo si no nos callábamos.
24We deden ons best, maar de angst en paniek overheersten.Estábamos tratando, pero el miedo y el pánico prevaleció.
25We hoorden een schot.Se escuchó un tiro.
26Ze hadden hem gedood… toen werd het stil, doodstil, letterlijk.Lo mataron… fue ahí cuando se instaló el silencio, el silencio muerto, literalmente.
27De stilte werd alleen onderbroken door het gehuil en geschreeuw van de kinderen. […]Solamente el llanto y los gritos de los niños lo interrumpían. […]
28Al snel mocht de moeder van Agunda zich bij haar dochter voegen:Pronto, a la madre de Agunda le permitieron juntarse con su hija:
29[…] We vroegen haar meteen wat er zou gebeuren, of ze ons zouden laten gaan. […] Mamma sprak heel rustig, ze zei dat alles goed zou komen, dat we zouden worden gered.[…] Inmediatamente empezamos a preguntarle qué pasaría, si nos dejarían ir o no. […] Mi mamá estaba hablando muy bajito, diciendo que todo iba a estar bien, que nos rescatarían.
30Maar toen ik haar aankeek, wist ik dat zelfs mamma niet wist hoe dit zou aflopen, ze probeerde ons gewoon te kalmeren, als haar leerlingen, als kinderen.Pero cuando la vi, supe que ni mi mamá sabía cómo terminaría todo, solamente nos estaba tranquilizando, como sus alumnos, como niños.
31Kinderen - we waren gewoon doodsbange kinderen toen.Niños -no éramos nada más que niños asustados.
32[…] In zo'n situatie gaan zelfs de meest verstandige VOLWASSENEN zich als lastige kinderen gedragen. […][…] En una situación así, hasta los ADULTOS más maduros se estaban convirtiendo en niños fastidados. […]
33Nog een paar details van de eerste dag van de gijzeling:Algunos otros detalles del día 1 del ataque:
34[…] Een gewapende gijzelnemer liep langs, en stopte toen plotseling, […] hij keek naar Madina [een vriendin van Agunda] en werd heel boos.[…] Un pistolero entró, luego se paró abruptamente, […] miró a Madina [amiga de Agunda] y se molestó mucho.
35Hij gooide haar een jasje toe met de woorden: “Bedek je schaamte!”Le tiró un saco con estas palabras: “¡cubre tu vergüenza!”
36Ze had blote knieën en doodsbang bedekte ze zichzelf snel.Tenía las rodillas descubiertas y, aterrada, se cubrió de inmediato.
37Hierna voelde ik me iets beter.Me sentí un poquito mejor después de eso.
38“Ze gaan ons tenminste niet verkrachten”, dacht ik. […]“Por lo menos no nos van a violar”, pensé. […]
39De tijd ging heel langzaam.El tiempo pasó muy despacio.
40Het was warm, ontzettend warm.Hacía calor, un terrible calor.
41We trokken alle kleren uit die we uit konden doen zonder er onfatsoenlijk uit te zien.Nos sacamos toda la ropa que pudimos sin que se nos viera indecentes.
42Er was maar heel weinig ruimte, we zaten op een bankje. […]Había poco espacio, nos sentamos en una banca. […]
43[…] Rond 8 uur ‘s avonds begon het te regenen […].[…] Eran cerca de las 8 pm cuando empezó a llover […].
44We zaten naast de kapotte ramen en vingen regendruppels op in onze mond - zo dorstig waren we.Nos sentamos cerca de las ventanas rotas y atrapábamos gotas de lluvia con la boca -tanta sed teníamos.
45Mamma bedekte mij en de andere meisjes met haar jas, maar ik kroop er steeds onder uit om regen op te vangen.Mi mamá seguía tapándome y a las niñas con su saco, pero yo seguía saliendo para atrapar algo de lluvia.
46Ik voelde me heel goed - ik denk dat dit de beste herinnering is van die hel. […]Se sentía tan bien -creo que es el mejor recuerdo de ese infierno. […]
47Rond lunchtijd probeerden ze trouwens een tv aan te sluiten in de gymzaal (blijkbaar om de gijzelaars te vermaken met het nieuws), maar [het werkte niet].Por cierto, cerca de la hora de almuerzo, trataron de instalar un televisor en el gimnasio (para entretener a los rehenes con noticias, obviamente), pero [no funcionaba].
48Ze vertelden ons dat er volgens de nieuwsberichten op tv 354 gijzelaars waren.Nos dijeron que, según los informes de televisión, había 354 rehenes.
49We waren […] woedend. […]Nos sentimos […] indignados. […]
50‘s Nachts sliepen we om de beurt een uur in groepjes van twee.A lo largo de la noche, nos turnamos para dormir en parejas durante una hora.
51Terwijl Madina en ik op het bankje zaten, sliepen mamma en Zarina op de vloer.Mientras Madina y yo nos sentamos en la banca, mi mamá y Zarina durmieron en el piso.
52Na een uur wisselden we. […]Pasó una hora y cambiamos. […]
53In het verslag van 2 september (9.626 bezoekers, 92 reacties op het blog Echo of Moscow) schrijft Agunda onder andere over de telefoongesprekken van de gijzelnemers, hun eisen (waaronder terugtrekking van de Russische troepen uit het aangrenzende Tsjetsjenië en erkenning van de onafhankelijkheid van Tsjetsjenië), het bezoek van Ruslan Aushev, ex-president van het aangrenzende Ingoesjetië, en de daaropvolgende vrijlating van 11 vrouwen die borstvoeding gaven en alle 15 baby's - een gebeurtenis die Agunda weer hoop gaf.En la entrada del 2 de setiembre (9,626 visitas, 92 comentarios en el blog Eco de Moscú), Agunda escribe, entre otras cosas, sobre las largas conversaciones telefónicas de los captores, sus exigencias (que incluían el retiro de las tropas rusas de la vecina Chechenia y el reconocimiento de su independencia), la visita de Ruslan Aushev, ex presidente de la vecina Ingusetia que resultó en la liberación de “11 madres lactantes y los 15 bebés” -un hecho que revivió las esperanzas de Agunda.
54Het verslag van dag 3 van de gijzeling was voor Agunda het moeilijkste om te schrijven - en het is het moeilijkste om te lezen:El relato del día 3 del ataque fue el más difícil de escribir para Agunda -y el más difícil de leer:
55[…] Het is de dag die ik me het beste herinner en deze herinneringen doen al veel te lang pijn, waardoor ik ze niet kon opschrijven. […][…] Es el día que recuerdo mejor, y durante demasiado tiempo esos recuerdos me estuvieron dando dolor, no me dejaban escribirlos. […]
56Tot nu toe is het verslag van 3 september op het blog Echo of Moscow 16.185 keer bekeken en zijn er 178 reacties geplaatst (en deze aantallen nemen alleen maar toe).Hasta ahora, la entrada del 3 de setiembre ha tenido 16,185 visitas y tiene 178 comentarios en el blog de Eco de Moscú (y estos números siguen creciendo).
57Agunda beschrijft de uitputting, de dorst en de wanhoop die zij en de andere gijzelaars ervaarden:Agunda describe su cansancio, sed y desesperación, de ella y los otros rehenes:
58[…] Al deze tijd was het neefje van Zarina, die in de eerste klas zat, bij haar en ze maakte zich erg zorgen om hem.[…] Todo este tiempo, el primo de Zarina, de primer grado, estuvo con ella, y ella estaba muy preocupada por él.
59Op de derde dag was hij heel zwak en hij bleef maar om water vragen.El tercer día, estaba extremadamente débil y pedía agua.
60Ergens vond ze een beetje urine, in een goedkoop, kapot bakje, en ze gaf het hem in kleine slokjes en ze wreef het in zijn gezicht en in haar eigen gezicht.De algún lado, consiguió orina, en una barata caja rota, y se la daba en pequeñas raciones, limpiando su cara y la de ella misma con la orina.
61Ik vond het te walgelijk, of misschien had ik niet genoeg dorst om het te drinken. […]No pude superar mi sensibiolidad, o tal vez mi sed no era tanta como para tomar eso. […]
62Agunda schrijft dat de gijzelnemers rond 1 uur ‘s middags aankondigden dat de Russische troepen zich zouden terugtrekken uit Tsjetsjenië en dat, als deze informatie juist was, ze de gijzelaars snel zouden vrijlaten:A eso de la 1 pm, escribe Agunda, los captores anunciaron que las tropas rusas se retirarían de Chechenia y, si esa información era verdad, empezarían a liberar rehenes pronto:
63[…] Voor het eerst in die drie dagen kon ik toen wel huilen, want nu was er hoop dat we daar weg zouden komen.[…]Ahí fue cuando tuve ganas de llorar por primera vez en esos tres días, porque había algo de esperanza en que saldríamos de ahí.
64En toen… ik ben het bewustzijn verloren en toen ik bijkwam, stond het dak boven me in brand, alles viel naar beneden, er lagen overal mensen.Y entonces… perdí la conciencia, y cuando volví en mí, el techo se quemaba encima de mí, todo se caía, la gente estaba tirada por todos lados.
65Het eerste wat ik zag toen ik opstond, was het brandende en verbrande lichaam van een van de terroristen, […] Ze begonnnen te schreeuwen dat wie nog in leven was, moest opstaan en naar de gang moest gaan.Lo primero que vi cuando me levanté fue un cuerpo quemándose y quemado de uno de los terroristas, […]. Empezaron a gritar que los que estaban vivos debían levantarse y salir del gimnasio hacia el pasadizo.
66Ik weet niet waarom, maar mamma en ik stonden op en we liepen weg.No sé por qué, pero mi mamá se levantó y salió.
67[…] Bij de deur zag ik iets waar ik nog steeds aan moet denken als ik aan deze terroristische actie denk… ik zag het lichaam van een klein, mager meisje en toen ik boven haar nek keek, realiseerde ik me dat het bovenste deel van haar schedel weg was […].[…] Por la puerta, vi algo en lo que todavía pienso cuando pienso en el acto terrorista… Vi el cuerpo de una niñita menudita, y cuando vi por encima de su cuello, noté que no veía la parte de arriba de su cráneo […].
68Het was een afschuwelijk moment en ik denk dat ik me toen realiseerde dat dit allemaal echt gebeurde. […]Fue el momento más aterrador, y creo que fue ahí cuando me di cuenta de que esto estaba pasando de verdad. […]
69In de daaropvolgende minuten was er nog een explosie, en weer een bloedbad met nog meer gruwelijkheden.Los siguientes minutos trajeron otra explosión, y más carnicería y horror.
70Agunda raakte zwaargewond, maar ze kon nog lopen.Agunda quedó gravemente herida, pero todavía podía moverse.
71Haar moeder niet:Su madre no:
72[…] Mamma lag even verderop.[…] Mi mamá estaba echada cerca.
73“Mijn been”, zei ze.“Mi pierna,” dijo.
74“Maak dat je wegkomt.”“Sal”.
75Ik zal het mezelf nooit vergeven dat ik naar haar heb geluisterd, dat ik me heb omgedraaid en weg ben gegaan.Nunca podré perdonarme haberle hecho caso, por dejarla e irme.
76Ik weet niet wat het was.No sé qué fue.
77Waar dit verraad vandaan kwam.De dónde salió esta traición.
78Ik kroop op handen en voeten naar het kapotte raam.Me arrastré gateando a las ventanas.
79Bij het raam stonden een paar kachels en het lukte me op de vensterbank te klimmen.Había unas cocinas cerca de la ventana, y llegué al borde de la ventana.
80Op een van deze kachels lagen de lijken van twee naakte, uitgemergelde jongetjes.En una de esas cocinas yacían dos cadáveres de niños desnudos, demacrados.
81Zo te zien waren het broertjes.Parecían hermanos.
82Hun ogen… […]Sus ojos… […]
83Ik was bijna op de straat toen mijn been in een soort gat gleed.Estaba a un movimiento de la calle cuando mi pierna se deslizó a un hueco.
84Op dat moment voelde ik mijn been nog nauwelijks, ik kon het niet vinden, ik trok eraan, maar er gebeurde niets.En ese punto, apenas podía sentir la pierna, no la encontraba, la arrastraba, pero no resultó nada.
85Onze plaatselijke militie en de soldaten wachtten beneden al op me. Ze schreeuwden naar me: “Kom dan, goudbloempje, kom, zonnetje!”Nuestra milicia local y los soldados ya me estaban esperando abajo. Me gritaban: “¡Ven, dorada, ven, pequeño sol!”
86Maar het lukte me niet.Pero no podía.
87Ik moest huilen van zwakte en wanhoop.Esta sensación de debilidad y desesperanza me hizo llorar.
88Voor het eerst in drie dagen huilde ik.Por primera vez en tres días estaba llorando.
89Maar uiteindelijk lukte het me op de een of andere manier om mijn been los te trekken. […]Pero de alguna manera me recompuse y logré sacar la pierna. […]
90Agunda schrijft hoe ze naar het ziekenhuis werd gebracht en hoe ze hoorde dat haar moeder dood was.Agunda sigue escribiendo cómo la llevaron al hospital, cómo supo de la muerte de su madre.
91Ze schrijft over haar vriendinnen en onderwijzers die het niet hebben overleefd.Escribe de sus amigos y profesores que no sobrevivieron.
92Ze schrijft over hoe ze met de pijn leeft:Escribe de vivir con el dolor:
93[…] Er sterven nog steeds mensen aan de gevolgen van deze terroristische actie.[…] La gente sigue muriendo por las consecuencias del acto terrorista.
94Mensen beleven alles steeds weer opnieuw.La gente sigue reviviendo estos acontecimientos una y otra vez.
95Ik denk dat ik hier nog niet de helft heb verteld van wat ik heb meegemaakt.No les he contado ni la mitad de todo, creo.
96Het geheugen is opmerkelijk: je probeert alles te vergeten wat slecht, vreselijk, pijnlijk is.La memoria es algo asombroso: uno trata de olvidar todo lo que es malo, horrible, doloroso.
97[…] Ik vertel je mijn verhaal.[…] Les estoy contando mi historia.
98Alles wat er is gebeurd, gebeurde in mijn mooie school, met de mensen waar ik van hou, en ik vind dat ik het recht heb om je over mijn pijn te vertellen.Todo lo que pasó, pasó en mi querido colegio, con la gente que quiero, y creo que tengo derecho a contarles sobre mi dolor.
99Wat ik toen mijn leven noemde, is van me afgepakt. […]Me quitaron lo que yo llamaba vida. […]
100De mensen van Beslan willen dat de waarheid bekend wordt.La gente de Beslan está tratando de hacer que la verdad se conozca.
101Daar zijn we niet zo goed in.No lo estamos haciendo bien.
102Het onderzoek loopt al zes jaar, maar er is nog niets bereikt.La investigación ha estado en curso durante seis años ya, pero no ha avanzado nada.
103Alle vragen die we toen hadden, hebben we nog steeds. […]Todas las preguntas que teníamos en ese entonces, siguen hoy. […]
104Veel bloggers hebben de afgelopen paar dagen naar de artikelen van Agunda gelinkt of eruit geciteerd.Muchos bloggers han enlazado y citado los posts de Agunda en los últimos días.
105Veel mensen hebben haar geschreven om haar te laten weten dat ze zich nog herinneren wat er zes jaar geleden is gebeurd en dat ze haar pijn en die van andere overlevenden voelen.Muchas personas han escrito para que ella sepa que recuerdan lo que pasó hace seis años y que sienten su dolor y el dolor de otros sobrevivientes.
106Maar volgens sommige bloggers heeft noch president Dmitry Medvedev, noch premier Vladimir Putin een verklaring afgelegd over de zesde herdenking van de tragedie in Beslan.Sin embargo, según algunos bloggers (RUS) ni el presidente Dmitry Medvedev ni el Primer Ministro Vladimir Putin ha emitido declaraciones respecto del sexto aniversario de la tragedia de Beslan.
107En op 1 september plaatste een van de lezers van Agunda deze korte reactie op haar blog Echo of Moscow:Y el 1 de setiembre, uno de los lectores de Agunda dejó este breve comentario (RUS) en su blog de Eco de Moscú: ¿Leerán esto las hijas de Putin?
108Zouden de dochters van Putin dit lezen?Primer aniversario de la tragedia de Beslan, 2005. Foto de Natasha Mozgovaya
109Klik hier voor meer foto's van Natasha Mozgovaya [en] van Beslan in 2005; ze heeft ook een Russisch LJ-blog.Más fotos de 2005 de Natasha Mozgovaya ácá. Su blog de LiveJournal en ruso está acá.
110Lees eerdere GV-artikelen over Beslan [en].Posts anteriores de Global Voices sobre Beslan están acá.